Als je dit leest, ben je misschien zelf ondernemer of overweeg je de stap te nemen.
Als je dit leest, dan heb je misschien al eens van Syl La Vie gehoord of ben je benieuwd waar Syl La Vie voor staat.
Als je dit leest, zit je misschien met vragen of ben je zoekende, voor jezelf als ouder of voor jouw kind of jongere.
Wie dit ook leest, of voor welke reden dan ook, er is altijd wel iets dat ons verbindt.
Verbinding, zo belangrijk de dag van vandaag. En vooral, hoe kunnen kinderen en jongeren zich nog verbinden in de wereld van vandaag? Die zoektocht is misschien al één ding waar Syl La Vie voor staat.
Je las in voorgaande vaak het woord misschien. Wel, misschien moet ik het daar bij houden. Want ook ik ben ondernemer met een misschien. Ik heb altijd iets met kinderen en jongeren willen doen, maar mijn eerste leven heeft daar anders over beslist. Misschien doe ik het later wel.
Eerste leven? Klopt.
Er is een leven voor het plotse overlijden van mijn lieve echtgenoot, en er is een leven na.
En in dat tweede leven voelde ik snel dat ik misschien maar eens moest gaan doen wat ik altijd al wou doen.
Maar dan moet ik opnieuw studeren, misschien lukt me dat niet. Misschien is die combinatie niet haalbaar met 2 kleine kindjes. Misschien moet ik mijn zo veilig vertrouwde job bij de bank maar gewoon opgeven. Misschien moet ik mijn hart volgen en doen wat goed voelt? Misschien was het dat vooral: ik wil doen wat goed voelt.
En zo ben ik sinds een tijdje bij de gelukkige en doe ik, Sylvie (Syl), elke dag iets met passie, iets dat me tonnen energie geeft: iets betekenen voor kinderen en jongeren, in elke vorm van verlies dan ook.
Mijn job als verlies-en rouwconsulente voor kinderen en jongeren werd genaamd Syl La Vie.
Het leven loopt niet altijd zoals we willen, en dat is ook zo bij onze kinderen en jongeren. Cest la vie…
Rouw spreekt jammer genoeg voor zich. Maar heeft je kind geen zelfvertrouwen, faalangst, vertoont je lieve schat moeilijk gedrag na de echtscheiding, ontploft hij/zij vaak zonder zichtbare redenen, is je kind vaak bang of verdrietig, wordt je kind gepest of is hij/zij een pester… voor je kind zijn het allemaal vormen van verlies. En die verdienen dat ontbrekende stukje zorg dat je als ouder onmogelijk zelf kan geven. Door anders te gaan kijken, luisteren en vooral beeldend aan de slag te gaan - op een plekje waar élk gevoel gevoeld kan worden - zorg ik ervoor dat de signalen die je kind toont opnieuw rust vinden. Want elk kind mag in zijn/haar kracht staan.
Wat inspireert me in mijn job, wat daagt me uit, wat geeft me goesting? Wel, ook hier is het die misschien.
Elke dag opnieuw ga ik kijken en voelen. Wat heeft dat kind misschien nog nodig, naast dat wat ouders bij de intake meegeven? Misschien moeten we daar ook mee aan de slag gaan. Misschien verdient dat ander stukje ook wel aandacht. Misschien kan ik mijn praktijk zo of zo inrichten, zodat kinderen en jongeren zich nog beter op hun gemak voelen op dit plekje? Misschien is er iets waardoor ik nog beter zorg kan dragen voor kinderen en jongeren?
Zeker! Net daarom volg ik nog een bijkomende specialisatie, als verlies- en traumatherapeut voor kinderen en jongeren. Het is net die misschien die me steeds op zoek laat gaan, elk kind vraagt dan ook een aanpak op maat.
Misschien blijf ik wel zoeken, maar zolang ik nog beter betekenis kan geven aan situaties bij kinderen en jongeren in welke verliesvorm dan ook, dan ben ik een gelukkig mens.
Want ieder kind/jongere verdient gewoon het beste, zonder misschien.